zbiorami otwartymi
Encyklopedia PWN
metodol., naukozn. proces doskonalenia stanu wiedzy, dokonywania nowych odkryć naukowych.
mat. zbiór wszystkich liczb rzeczywistych x spełniających nierówności postaci: a < x < b — oznaczenie (a, b), x < a — oznaczenie (−∞, a), x > a — oznaczenie (a, +∞), lub też analogiczne nierówności nieostre: a ≤ x ≤ b, x ≤ a, x ≥ a — oznaczenia [a, b] lub 〈a, b〉, (−∞, a] lub (–∞, a〉, [a, +∞) lub 〈a, +∞);
zjawisko kryminalne występujące pod wieloma postaciami w skali międzynarodowej i krajowej, którego nie można ściśle ograniczyć stanem faktycznym jednego, pojedynczego przestępstwa.
mat. przestrzeń topologiczna, w której dowolne 2 punkty można połączyć łukiem, tzn. zbiorem homeomorficznym z odcinkiem z końcami, lub drogą, tzn. ciągłym obrazem odcinka (definicje równoważne);
